NLP Επίλυση εσωτερικής σύγκρουσης (Parts Integration)

Κάποιοι το αποκαλούν.. η “κακή” πλευρά, η Kelly Clarkson μόλις έβγαλε μια νέα επιτυχία με το “σκοτεινή πλευρά”

Everybody’s got a dark side, (όλοι έχουν μια σκοτεινή πλευρά)
Can you love mine? (μπορείς να αγαπήσεις τη δική μου;)
Nobody’s a picture perfect (κανείς δεν είναι τέλειος)
Will you love me even with my dark side? (Θα με αγαπήσεις ακόμη και με την σκοτεινή μου πλευρά;)

Ένα ακόμη τραγούδι που εκφράζει το αιώνιο ταξίδι να γίνουμε πλήρως αποδεκτοί, με όλες τις πλευρές, τα μέρη, τις διαστάσεις, τα χρώματα και τα σχήματά μας … και που ξεκινά από μέσα μας. Η δύναμη μέσα μας να κάνουμε φίλους με όλες τις πλευρές μας, ακόμη και με τις πιο σκοτεινές, πιο αγενείς και πιο μακρινές.

Καθημερινά, πρέπει να λαμβάνουμε αποφάσεις σχετικά με το αν θα αγοράσουμε ή αν θα αποταμιεύσουμε, αν θα τα πούμε «έξω από τα δόντια» ή δεν θα μιλήσουμε, αν θα ενδώσουμε στην επιθυμία κάποιου ή όχι.

Και μερικές φορές, έχουμε δια βίου αγώνες αν θα μείνουμε ή θα φύγουμε,  αν θα τα παρατήσουμε ή θα αγωνιστούμε, αν θα πάρουμε τον εύκολο δρόμο ή θα συνεχίσουμε…

Εάν η ισορροπία είναι το κλειδί για μια ευτυχισμένη ζωή, χρειαζόμαστε την πλευρά του υπομονετικού, καθώς και του ανυπόμονου, του γλυκού καθώς και του αυστηρού, του σοφού όσο και του άτακτου, του υπάκουου δίπλα στον επαναστάτη, του καλού και του κακού. Τα χρειαζόμαστε όλα. Κατόπιν είμαστε ολοκληρωμένοι…

Αποδοχή όλων των πλευρών μας, τα μέρη να μιλούν μεταξύ τους, να βλέπουμε την άποψη του άλλου, να αναγνωρίζουμε ο ένας τον άλλο και συνεπώς να βρούμε το δρόμο για την αγάπη. Αυτό είναι ό,τι μπορούμε να πετύχουμε με την «Επίλυση εσωτερικής σύγκρουσης» σε όρους ΝΓΠ, μια τεχνική για να «καθίσουν» τα μέρη μας μαζί και να έχουν μια συνομιλία. Κλείνουμε τα μάτια μας και τα καλούμε να καθίσουν μαζί στη φαντασία μας ή στο αγαπημένο μας καφέ, ταβέρνα ή σημείο κάτω από τα δέντρα, ή μπορούμε απλά να χρησιμοποιήσουμε τα χέρια μας για να δημιουργήσουμε την εικόνα τους.

Εκεί είναι. Δύο διαφορετικά μέρη τα οποία με την πρώτη ματιά φαίνεται να έχουν κάποιο είδος σύγκρουσης, επιχείρημα ή απλά θέλουν διαφορετικά πράγματα.
Στη συνέχεια, τα ρωτούμε ποια είναι. Κάθε τμήμα μας αντιπροσωπεύει με ένα μοναδικό τρόπο και παρόλο που μπορεί μερικές φορές να σκεφτούμε ότι το ένα είναι σωστό και το άλλο είναι το λάθος, η αλήθεια είναι ότι και τα δύο εκεί εξυπηρετούν έναν σκοπό και τα δύο έχουν πολύτιμες απόψεις και τη δική τους αλήθεια, αν έχουμε το χρόνο να τα ακούσουμε προσεκτικά. Έχουν το δικό τους δικαίωμα να υπάρχουν μέσα μας.

Το κλειδί της άσκησης είναι να βρούμε το σημαντικότερο σκοπό και των δύο μερών:

Κρατώντας τα χέρια μπροστά από εμάς, ρωτούμε τα χέρια μας, «Ποιος είσαι;”

«Ελευθερία», λέει το αριστερό χέρι. «Κι εσύ;” «Ασφάλεια, Χαίρω πολύ! ‘λέει το δεξί.

Γυρνούμε στην ασφάλεια: «Τι είσαι μετά;», «Η σταθερότητα, η ασφάλεια». έρχεται η απάντηση πίσω.

«Τι θα κάνουμε για την ασφάλεια σας; «Δώσε μου τη δυνατότητα να χαλαρώσω, να κάνω  σχέδια για το μέλλον, να εξασφαλίσω ένα καλό ύπνο και ήρεμο μυαλό».

«Και τι θα κάνει αυτό για σένα;

«Μου προσφέρει μια ωραία ζωή, ζει πολλά χρόνια, παραμένει σε καλή υγεία, ξέρει πού είναι το σπίτι και έχει όλους αυτούς που αγαπώ γύρω μου.”

«Και τι θα κάνει αυτό για σένα;». «Δώσε μου ένα ωραίο ζεστό συναίσθημα, μια ζωή καλή, ευτυχισμένη, επιτυχημένη».

«Τι γίνεται με την ελευθερία;» (προσοχή γυρνούμε προς τη δεξιά πλευρά). «Τι θέλει η ελευθερία;»

«Ενθουσιασμό, να κατακτήσω τον κόσμο, να πάρω ρίσκα, να επεκταθώ, να δοκιμάσω νέα πράγματα, να έχω ελευθερία να εξερευνήσω».

«Και τι θα σου δώσει;». «Την ικανοποίηση όλης της ζωής, την ικανοποίηση να γνωρίσω όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, να εκφράσω την άτακτη, περιπετειώδη πλευρά μου, να διασκεδάσω!».

«Και ποια είναι η υψηλότερη πρόθεση αυτού;». «Δώσε μου ένα ωραίο συναίσθημα να ζω τη ζωή στο έπακρο, μια ευτυχισμένη ζωή, επιτυχημένη».

Αυτή είναι η στιγμή κατά την οποία πολλές φορές παρατηρούμε τα χέρια μας να έχουν έρθει πιο κοντά το ένα στο άλλο. Συνειδητοποιούν τους παρόμοιους στόχους, μοιράζονται και έχουν μια βαθύτερη κατανόηση του άλλου και της σχέσης τους. Τα χέρια έρχονται μαζί και ξεκουράζονται στην καρδιά. Άλλες φορές, αυτό δεν είναι ακόμη δυνατό και παραμένουν απομακρυσμένα, μέχρι … την επόμενη φορά.

Κάθε σύγκρουση που βιώνουμε γύρω μας είναι ένας καθρέφτης των εσωτερικών μερών που είναι πεισματάρικα και έχουν την πλάτη τους γυρισμένη το ένα στο άλλο. Η τεχνική «Επίλυσης εσωτερικής σύγκρουσης» βοηθά προς την κατεύθυνση της συμφιλίωσης. Ακριβώς όπως δύο φίλοι, δύο γείτονες ή μέλη της οικογένειας έχουν μια παρεξήγηση και αρνούνται να μιλήσουν ο ένας στον άλλο, λόγω της υπερηφάνειας, του εγώ, της ντροπής ή του τραύματος, με τον ίδιο τρόπο διαφορετικές διαστάσεις μέσα μας μένουν μακριά η μία από την άλλη και δημιουργούν κενά και «ρωγμές» μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να «έρθουν μαζί και να το συζητήσουν. Μπορεί να μοιράζονται ένα φλιτζάνι τσάι, να χαλαρώσουν και να ανακαλύψουν ότι αυτό που τους ενώνει είναι πραγματικά ο κοινός στόχος τους, πιο ισχυρός από τις τυχόν διαφορές.

Everybody’s got a dark side, Can you love yours? (Όλοι έχουν μια σκοτεινή πλευρά. Μπορείς να αγαπήσεις τη δική σου;)