Ωρα για ιστορία

Κάθε βράδυ πριν κοιμηθούμε, είναι ώρα για παραμύθι, πριγκίπισσες και άσπρα άλογα, ιππότες και τέρατα, θησαυρούς και μάγισσες. Είναι η ώρα που η προσοχή είναι αμέριστη και απόλυτη και όλος ο υπόλοιπος κόσμος σταματάει να υπάρχει.

Μετά όμως απο πολλές φορές διήγησης των κλασσικών παραμυθιών όπως η Σταχτοπούτα, η Χιονάτη και τα τρία γουρουνάκια, άρχισα να δυσανασχετώ για κάποια απο τα μηνύματα που παιρνούσαν στα μυαλουδάκια των παιδιών μας. Οι μητριές είναι πάντα κακές και θέλουν να κάνουν κακό στις όμορφες νέες κοπέλες, ακόμα και να τις σκοτώσουν. Άρχισα να αναρωτιέμαι. Πώς βοηθάει αυτό μία κοινωνία με υψηλά ποσοστά χωρισμένων γονέων που ξαναβρίσκουν την αγάπη και ελπίζουν ότι και τα παιδιά θα ανοίξουν την καρδιά τους στον νέο γονέα; Πώς είναι αυτό δυνατό όταν έχουν διαβάσει μυριάδες φορές ότι όταν φεύγει η γλυκιά μας, αναντικατάστατη και ‘αλάνθαστη’ μητέρα, όποια άλλη γυναίκα πάρει το ρόλο της ώς μητριά, θα θέλει το κακό μας;

Πέρσι, όταν μας επισκέφθηκε η παιδική μου φίλη Σοφία,μας έφερε δώρο μερικά μοντέρνα παραμύθια. Δύο απο αυτά ήταν το ‘Δόνα η Τερηδόνα’ και ‘Ρούνι και τα τρία λυκάκια’. Παρόλο που τα παιδιά μας δεν είχαν ποτέ εθισμό με τη ζάχαρη, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι μετά απο τη ‘Δονα Τερηδόνα’, δεν είχαν τόσο όρεξη για καραμέλες. Και άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι ο λύκος δεν είναι το μόνο κακό ζώο στον κόσμο, υπάρχει και ένα γουρουνάκι, ο ‘Ρούνι’ το οποίο έχει το κακό στο μυαλό του αλλά στο τέλος δεν το σκοτώνουν, απλά μετανιώνει για τις πράξεις του και γίνεται φίλος με τα λυκάκια. Τέλος καλό, όλα καλά!

Λατρεύω τα κλασσικά παραμύθια, δεν είναι όμως ώρα να δώσουμε και χώρο στα πιο μοντέρνα, τα οποία έχουν ηθικά διδάγματα και ταυτόχρονα ελπιδοφόρα μηνύματα; Παραμύθια που είναι πιο κοντά στην εποχή μας και τις προκλήσεις της σημερινής πραγματικότητας;

Και γιατί όχι να μην πάμε παραπέρα και να κάνουμε τα όνειρά μας, τα όμορφα σχέδια της οικογένειας για το μέλλον, τις ευχές μας ένα παραμύθι ; ‘Η ακόμα καλύτερα ένα παραμύθι που βγαίνει πραγματικότητα, μία ιστορία του μέλλοντος; Ιστορίες με συστατικά την αγάπη, πολλούς φίλους που μας υποστηρίζουν σε καλές και άσχημες στιγμές, όμορφα σπίτια, γιορτές, ωραίες περιπέτειες, φιλικά ζώα και όμορφη φύση.

Μετά απο το τελευταίο έργο που είδαμε οικογενειακώς στον κινηματογράφο, το ‘RIO’, όλοι εκφράσαμε μία έντονη επιθυμία να πάμε να βρούμε τον όμορφο παπαγάλο Μπλού στο Ρίο. Και έτσι το ίδιο βράδυ:

–‘Ωρα για ιστορία;

–ΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!!!

–Μιά φορά και έναν καιρό, ήταν ένας παπαγάλος που ζούσε στο Ρίο. Το Ρίο είναι πολύ μακριά σε μιά άλλη χώρα μαγική που ο κόσμος χορεύει όλη μέρα. ‘Εξω απο το Ρίο, έχει ζούνγκλες, ποτάμια και ζώα όλων των σχημάτων και χρωμάτων. Δύο μικρά παιδάκια μαζί με τους γονείς τους ονειρεύονταν να επισκεφτούν το Ρίο και έτσι ξαφνικά ένα πρωί…