Τα παιδιά χρειάζονται πειθαρχεία, είναι γεγονός. Μόνο η αγάπη δεν δημιουργεί άτομα με καλές στρατηγικές απο μικρή ηλικία. Η πειθαρχεία μαθαίνει στα παιδιά όρια, να τρώνε όταν πεινάνε, να τρώνε αυτά που χρειάζεται ο οργανισμός τους, να κοιμούνται αρκετές ώρες ώστε να μεγαλώσουν φυσιολογικά και πνευματικά. Η πειθαρχεία θα τους χαρίσει πολλούς φιλούς μαθαίνοντας πώς να μοιράζονται , να διαπραγματεύονται, να μην χτυπούν ή να μαλώνουν και να δέχονται με ακεραιότητα ήττες και νίκες. Είναι δώρο να έχεις πειθαρχεία απο μικρός, σου δίνει καλή ρουτίνα και ένα περιβάλλον απαλλαγμένο απο στρές.

Το μόνο θέμα είναι ότι τα παιδιά κάνουν τα πάντα για προσοχή- θετική ή αρνητική δεν τους ενδιαφέρει. Εάν δεν έχεις μία μέθοδο πειθαρχείας, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ασυννενοησίας και χάους στο σπίτι. ‘Οσο και υπομονετικός να είναι κανείς, η υπομονή θα δοκιμαστεί και θα εξαντληθεί απο τους μικρούληδες.

‘Ετσι, εγώ διάλεξα 1-2-3!

Δίνεις προειδοποιείσεις μετρώντας έως το 3— σηκώνεις ένα δάχτυλο, δύο δάχτυλα, τρία δάχτυλα για κάθε φορά που το παιδί επαναλαμβάνει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά με διαφορά 5 δευτερολέπτων. Μετά απο τρείς φορές, εάν συνεχίζει, το στέλνεις σε ένα συγκεκριμένο μέρος στο σπίτι όπου δεν βλέπει κανέναν (σε καμιά περίπτωση το δωμάτιό του). Η διάρκεια της τιμωρίας εξαρτάται απο την ηλικία. Μετά απο κάποιο διάστημα, οι μικροί καταλαβαίνουν ότι οι μόνοι που χανουν απο τέτοιες καταστάσεις είναι αυτοί οι ίδιοι.

Πολύ σύντομα, σπάνια φτάνεις στο 3. Το παιδί σταματάει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά ήδη το 2 ή και στο 1. Είναι μία απλή μέθοδος που κάνει τα παιδιά να σταματούν τη γκρίνια, τις τσιρίδες, και ότι άλλο θέλεις.

Σημαντικό σημείο ενώ εφαρμόζεις την 1-2-3 : Οχι συναίσθημα, όχι λόγια!

Εάν μετράμε 1-2-3 ενώ τρέμουμε απο νεύρα ή με βλέμμα ειρωνικό, δεν μετράει γιατί εκφράζουμε συναίσθημα, άρα τους δίνουμε την προσοχή που θέλουν και έχει άσχημο αντίκτυπο στην σχέση μας με το παιδί. Η έκφρασή μας χρειάζεται να είναι ουδέτερη.

Εάν μετράμε ενώ την ίδια στιγμή εξηγούμε τους λόγους για τους οποίους μετράμε, δεν καταφέρνουμε τίποτα γιατί οι μικρούληδες πάλι κατάφεραν τον σκοπό τους: Η μαμά μου λέει μία ιστορία την οποία δεν πολυκαταλαβαίνω αλλά μπορώ να σχολιάσω όσο θέλω. Αποτέλεσμα κανένα για τον γονέα.

Όταν επιστρέψουν απο την τιμωρία, συμπεριφερόμαστε σαν να μην συνέβει τίποτα (Χωρίς συναίσθημα, Χωρίς συζήτηση, Χωρίς εξηγήσεις, απειλές, μούτρα ή επιπλεόν προσοχή).

Πολύ γρήγορα, υπάρχει ηρεμία και τάξη στο σπίτι και παιδιά με αυτοπεποίθηση και γνώση για το τι μπορούν και το τι δεν μπορούν να κάνουν.

Ο Dr Phelan είναι ο δημιουργός της μεθόδου 1-2-3 της οποίας τα βιβλία και DVD δεν έχουν ακόμα κυκλοφορήσει στην ελληνική γλώσσα. Ελπίζω να δοκιμάσετε τη σοφία τους, να τη βρείτε χρήσιμη και με λίγο χιούμορ να την χρησιμοποιήσετε ακόμα και στον σύζυγο ή την πεθερά σας όταν δεν συμπεριφέρονται όπως θα θέλατε!